Aktualności

W piątek, 11 lutego, obchodzony jest w Kościele Światowy Dzień Chorego. Z tej okazji w naszej kaplicy zostanie odprawiona Msza św., w czasie której będziemy modlić się za chorych i starszych parafian. Podczas Eucharystii chorzy oraz sędziwi parafianie będą mogli przyjąć sakrament namaszczenia chorych.

WARTO WIEDZIEĆ ;-)

SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

Przez namaszczenie chorych i modlitwę kapłana Kościół poleca chorych Chrystusowi, aby ich podźwignął i zbawił (por. Jk 5,14-15; KK 11). „Sakrament ten udziela choremu łaski Ducha Świętego, która pomaga całemu człowiekowi do zbawienia, a mianowicie umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci. Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężać i odzyskać zdrowie, jeśli to jest pożyteczne dla zbawienia jego duszy” (Sakramenty chorych nr 6).

Według Katechizmu Kościoła katolickiego „pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości” (KKK 1520). Chory dzięki łasce tego sakramentu „przyczynia się do uświęcenia Kościoła i do dobra wszystkich ludzi, za których Kościół cierpi i ofiaruje się przez Chrystusa Bogu Ojcu” (KKK 1522). Na społeczny i eklezjalny charakter namaszczenia chorych wskazuje zwyczaj gromadzenia się wiernych wokół chorego przyjmującego sakramenty święte. Ten zwyczaj wspólnej modlitwy przy łóżku chorego zachęcamy podtrzymywać. 

Warto pamiętać, że namaszczenie chorych nie jest sakramentem jedynie dla umierających, ale przeznaczone jest dla tych, którzy znajdują się w stanie ciężkiej i niebezpiecznej choroby. Do przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych zachęca się także osoby w podeszłym wieku, choćby nie występowały u nich objawy rozpoznanej choroby (Sakramenty chorych nr 11; por. KPK kan. 1004 § 1).

KOMU UDZIELA SIĘ SAKRAMENTU NAMASZCZENIA?

• „Z wielką gorliwością i pilnością należy udzielać tego sakramentu wiernym, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku” (Sakramenty chorych nr 8; por. KL 73).
• „Przed operacją można udzielić namaszczenia chorych, jeżeli przyczyną operacji jest niebezpieczna choroba” (Sakramenty chorych nr 10).
• „Osobom w podeszłym wieku, których siły opuszczają, można udzielić namaszczenia chorych również wtedy, gdy nie zagraża im niebezpieczna choroba” (Sakramenty chorych nr 11).
• „Dzieciom również należy udzielać namaszczenia chorych, jeżeli osiągnęły taki poziom umysłowy, że ten sakrament może im przynieść pokrzepienie” (Sakramenty chorych nr 12; por. KPK kan. 1004 § 1). Dotyczy to zwłaszcza dzieci, których życie jest poważnie zagrożone np. przez nieuleczalne choroby (np. nowotworowe). Odpowiednio przygotowane przez rodziców i kapłana mogą świadomie i owocnie przyjąć ten sakrament duchowego umocnienia (Sakramenty chorych nr 12; por. KPK kan. 1005).
• „Sakrament ten wolno powtórzyć, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze” (KPK kan. 1004 § 2; por. Sakramenty chorych nr 9). Jednak nie należy udzielać go zbyt często, jeśli nie zachodzi prawdziwa konieczność.
• „Chorym, którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, należy udzielić sakramentu, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni” (Sakramenty chorych nr 14). „Sakramentu należy udzielić chorym, którzy – będąc przytomni na umyśle – przynajmniej pośrednio o niego prosili” (KPK kan. 1006).
• „Kapłan wezwany do chorego, który już umarł, błaga Boga, aby go uwolnił od grzechów i przyjął litościwie do swego Królestwa; namaszczenia natomiast niech nie udziela” (Sakramenty chorych nr 15). Umarłym nie udziela się żadnego sakramentu.

GDZIE I KIEDY MOŻNA PRZYJĄĆ SAKRAMENT NAMASZCZENIA?

• W kościele 
• W domu chorego
• W szpitalach, hospicjach itp.
• Na każde wezwanie - w razie zagrożenia życia kapłan o każdej porze uda się z posługą sakramentalną do chorego.